Wat helpt jou een handje?

Your Innerlight/ december 16, 2020/ Blogs

Daar zijn we dan. Soms moet je ergens beginnen en soms helpt het universum je een handje. Die helpende hand kan zich in verschillende vormen uiten. In eerste instantie was een quote welke ik elke dag lees een helpende hand “laat los waar je geen controle over hebt”.

Op het moment dat ik die quote las moest ik lachen omdat ik de afgelopen dagen daarvoor had gedroomd. Twee nachten ging het over twee verschillende mensen. Ergens toen ik wakker werd had ik een inzicht. Al dan tijdens die nacht zelf of in de ochtend dat kan mij niet meer herinneren. Het hebben van die dromen en inzichten zou overigens kunnen verklaren waarom ik onrustig had geslapen.

Ik besefte mij dat ik droomde over een persoon en dat ik dit mooi vond. In die droom heb ik dingen gezegd en gedaan voor het verwerken van de band welke wij ooit hadden. Loslaten van datgene wat er nu niet meer tussen ons is. Laat staan de manier waarop het is gelopen of niet is gelopen, het is maar net hoe je het wil zien.

Het mooie was dat in die droom het voelde dat ik het nu kon gaan loslaten. Alsof ik daar in plaats van in de werkelijkheid dit stuk heb kunnen helen. Dat die droom dit mogelijk heeft gemaakt. Dat ik in de droom heb kunnen doen wat ik nodig had om te vergeven wat er is gebeurd en hoe het is gelopen. Dat het nu een afgesloten stuk mag zijn zodat ik het mag en kan gaan loslaten. Ik kan zeggen dankjewel ook al zijn er minder leuke dingen geweest. Dankjewel voor de ervaringen die ik hieruit heb mogen halen. De lessen die ik heb mogen leren. De tijd die we samen hebben gedeeld.

Weet jij wat jouw dromen jou vertellen?

Je herkent het vast wel dat je ook weleens zo’n droom hebt gehad. Ze zeggen niet voor niks dat wanneer je slaapt jou dromen je helpen om dingen te verwerken. In je dromen ben je in jouw onderbewuste. In mijn geval was dit heel fijn omdat ik er in mijn bewuste deel niet bij kon. Dat ik niet wist of en hoe ik het misschien had moeten doen of dat ik het stiekem nog wou vasthouden. Het niet weten “wat als” ik het wel los zou laten.

Het doet mij eraan denken dat je net zoals op je telefoon apps op de achtergrond open kan hebben staan. Dit is iets wat sluimerend stroom vreet. Zo had ik op de achtergrond die persoon in de vorm van een app open staan. Zo nu en dan in de vorm van een pop up werd ik aan de vriendschap en alles wat er ooit was herinnerd. Dat ik op sommige momenten ineens uit het niets aan die persoon moest denken.

Nu ik deze droom heb gehad ben ik zo blij dat ik dit gevoel heb mogen ervaren en dat ik in de droom dingen heb durven uitspreken en doen. Hierdoor kan ik nu voelen dat het oké is om het los te laten.

Het is verleden tijd, het is een mooie tijd geweest. Het is anders gelopen dan ik vooraf had gedacht, gehoopt of misschien zelfs had verwacht. Daarnaast is het iets wat zich al een langere tijd geleden heeft afgespeeld waarop ik mij erin kan vinden dat het nu tijd is dat het losgelaten mag worden. Daarin ben ik ontzettend dankbaar dat het op deze manier is ontstaan. Dat een droom dit mogelijk heeft gemaakt.

Wat je nog meer kan doen om los te laten.

Naast dromen kan je er natuurlijk ook zelf iets actiefs in doen. Iets los gaan laten wat je vasthoudt wat stiekem eigenlijk minder handig is en onnodig energie van je kost. Denk aan iets weggooien, een brief schrijven of iets nieuw leven inblazen. In welke vorm jij er invulling aan wilt geven, het ligt eraan waar jij je goed bij voelt om te doen.

Zo heb ik eens een bonsaiboompje gepland. Ik heb er iets onder gelegd (verbrande foto). Ik heb het gepland met liefde en met de intentie iets nieuws te doen laten bloeien. Wonder boven wonder leeft dit bonsaiboompje nog steeds. Ik heb namelijk niet echt groene vingers. Er is een tijd geweest dat er minder blaadjes aanzaten maar hij leeft, bloeit en groeit. Dit is in 2012 geweest dat ik dit heb gedaan.

Van weggooien heb ik ook gebruik gemaakt. Ik heb iets weggegooid wat gekoppeld was aan de ander zodat het uit mijn leven zou zijn. Door het weggooien van een ring, was het echt weg en had ik het niet nog ergens liggen. Op deze manier zou het volledig uit mijn leven zijn en kon ik het daarmee loslaten.

Soms is zoiets voor dat moment niet voldoende, daar kwam ik in deze situatie later achter. In mijn hoofd hield ik last van pop up momentjes, dat er nog het een ander vast zat. Nadat ik dat ben aangegaan heb ik het daadwerkelijk kunnen loslaten. Het ging om een stuk rechtvaardigheid welke ik tijdens het weggooien van de ring niet terugkreeg. Ik koos voor rechtvaardigheid en kwam voor mijzelf ben op. Omdat ik daarnaar heb gehandeld voelde het beter en heb ik het uiteindelijk kunnen loslaten.

In 2015 heb ik een ander bonsaiboompje gepland welke het niet heeft gered. Nu ik hier zo op terugkijk ontstaat er een nieuw inzicht. Het bonsaiboompje heb ik met de intentie van loslaten gepland. Net zoals die ring die ik heb weggegooid wat diende om het uit mijn leven te hebben. Hiermee hoopte ik dat het voldoende zou zijn, dat ik verder zou kunnen en dat ik het kon loslaten. Alleen omdat dit niet zo is geweest, dat het bonsaiboompje het hierom ook niet heeft gehaald. De rituelen van loslaten waren hiermee niet voldoende. Er was een praktische actie nodig voor het opkomen van mijzelf om mijzelf rechtvaardig behandeld te doen laten voelen. Ik was er nog niet klaar mee omdat ik dat nog had te doen.

Zeker weten of dit de reden was waarom het bonsaiboompje het niet heeft gered zal ik nooit. Wel ben ik blij dat de kwestie is opgelost en dat ik het volledig heb kunnen loslaten. Dat het nu slechts een herinnering in mijn hart is en zal blijven. Sommige dingen zullen namelijk altijd een plekje in je hart blijven houden. Geen sluimerende energie of pop up maar een gebeurtenis welke deel uit heeft gemaakt tot de persoon wie je vandaag de dag bent.

Nu ben ik benieuwd wat herkent jij over het loslaten en welke dingen zou jij los willen laten.

Het kunnen zoveel dingen zijn. Van groot tot klein. Van een vorige relatie, een vriendschap welke er niet meer is om welke reden dan ook. Een baan waarvan het niet lekker is gelopen en je weg bent gegaan of hebt moeten gaan. Bepaalde woorden die zijn gezegd en die jou hebben geraakt, die aan je blijven knagen. Zo klein en zoveel impact wat zoiets kan hebben.

Vasthouden of loslaten?
Jij bent degene die grip heeft over wat jij er mee doet. Je bent er zelf bij wanneer je geraakt wordt. Wat gebeurd er op het moment dat je geraakt bent en daarna, wat doe je dan? Houd je het vast? Is dat omdat jij er iets van vindt, dat jij anders behandeld had moeten worden. Dat de ander dat niet had mogen zeggen.

Dit gaat over die ander waar je in zekere zin geen invloed op hebt. Waar jij wel invloed op hebt is hoe jij er mee omgaat. Kan en wil je het loslaten en hierdoor vrijer leven.

Of houd je het net zoals ik onbewust vast waarvan je dacht dat je het had losgelaten. Dat het onbewust in de vorm van af en toe zo’n pop up aan je knaagt. Dat je denkt dat het wel oke is, dat je het een soort van plekje hebt gegeven. Een vorm van loslaten. Totdat er iets is waarmee je wordt geconfronteerd (zoals ik dit met die droom had.) Dat jij je dan ineens realiseert dat het meer impact heeft gehad wat je in je bewustzijn niet had gedacht.

Zo kan je nog zoveel dingen bedenken alleen de clou zit in het voelen. Hoe voelt het nadat jij denkt of zegt dat jij iets hebt losgelaten. Dit vanuit het hoofd bekijken is iets heel anders dan vanuit het hart voelen. Je kan jezelf zo vaak als je wilt vertellen dat je het hebt losgelaten, alleen als het niet opgelost voelt dan mag je daarnaar gaan kijken. Voelt het dat het aan je knaagt dan heb je daar iets mee te doen zodat je het daadwerkelijk kan gaan loslaten.

Ik wens je veel succes en veel plezier tijdens deze reis van ontdekken wat je los hebt te laten.
Mocht je inzichten hebben gehad of heb je een ritueel welke jou heeft geholpen om los te laten voel je vrij om dit te delen. 

Het lijkt mij leuk wat van jou te horen.

Voor nu wens ik je een fijne dag.

Lieve groet!

Share this Post