Hoe zorg jij voor jezelf?
In de basis zorgen we ervoor dat we eten en drinken. Wanneer onze blaas aangeeft dat het nodig is om af te voeren doen we dit. ’s Avonds gaan we naar bed om te slapen.
Breek je dit verder af naar kleinere onderwerpen in hoe jij voor jezelf zorgt, dan kan dit voor een ieder verschillend zijn. Er zullen vast overeenkomsten zijn maar een ieder geeft zijn of haar eigen invulling hieraan.
Naast de basis besteed ik bijvoorbeeld de ene keer meer tijd aan lezen, het uitproberen van nieuwe recepten en de andere keer aan wandelen etc. Tijd nemen om stil te staan en mij te ontwikkelen hoort voor mij ook bij het zorgen voor mijzelf. Hier geef ik op verschillende manieren invulling aan.
Zo deed ik onlangs een begeleide meditatie waar ik een innerlijke reis door het verleden, heden en toekomst zou maken. Tijdens deze meditatie kunnen er dan blokkades op onbewust niveau worden opgelost.
Ik reisde terug in de tijd en ik mocht gaan kijken naar mijn kleine ik van 7 jaar oud. Tijdens het moment van samen komen vond ik het lastig om haar gezicht voor mij te zien. Wel had ik een beeld voor me van haar en mijzelf nu op school. Het beeld van haar was troebel maar ik voelde haar wel.
Er werd gezegd dat ik tegen haar- mijn kleine zelf van 7 jaar- mocht zeggen dat ik haar zie. In de meditatie begon ik haar dan ook meer te zien. Ik voelde dat het fijn was om zo samen te zijn en tegelijkertijd was het confronterend. Toen ik daadwerkelijk hardop tegen haar zei “Ik zie je” raakte dit mij. Alsof het indirect binnenkwam bij mijzelf nu. Dat ik haar nu écht zag, mijzelf zag en zij zich gezien voelde.
Want man ze was pas 7 jaar maar ze had al geleerd zich aan te passen, haar weg te cijferen en zich onbelangrijk te voelen. Nu kon ik haar vertellen dat ik haar zag. Dat zij goed genoeg is zoals zij is én zij het waard is. Ik als volwassene die haar koester, om wie zij is puur en kinds, nog vol in het leven.
Ik huilde. Ik voelde verdriet en tegelijkertijd kon ik de situatie, ons omarmen. Ik heb mijzelf gezien. Mijzelf wegstoppen hoeft niet meer.
Het klinkt misschien gek om dit zo te lezen. Alleen hoe gewoon is het geworden om je aan te passen. Niet je kop boven het maaiveld uit te steken want “O jee” dan kunnen anderen er wat van vinden.
Raad eens?
Anderen zullen er altijd zijn en anderen zullen dan ook altijd wel overal iets van vinden.
Houdt dit dan in dat je niet jezelf mag zijn?
Nee! Zeker niet. Ik geloof juist dat wanneer je jezelf bent, je van meer waarde bent.
Wat voor een uitstraling zal dit naar buiten hebben! Wauw! Jij als je pure zelf die goed voor zichzelf zorgt.
In de tijd reizen om de situatie te veranderen is onmogelijk. Terug in de tijd reizen maakte het wél mogelijk voor mij om mij nu zo te voelen. Dat ik tegen mijzelf nu een ander verhaal vertel.
Ik zie je.
Wow. Hoezo een bevestiging!
Ik sta in de bibliotheek om boeken terug te brengen waar ik een oud collega tegen kom. Er is een kort “Hoi, hoe gaat het?” gesprek over en weer. Ergens zegt ze “en zo af en toe zie ik een mooie foto van je voorbij komen op Facebook”. Terwijl ik haar bedank geeft ze aan dat ze weer verder gaat.
