Falen of stralen?
Kan jij de eerste keer fietsen nog herinneren?
Al op jongere leeftijd hebben we geleerd dat er dingen goed en fout/slecht zijn. Zwart en wit. Alleen er is ook een grijs gebied wat daar nog tussenin zit. Datgene wat voor jou namelijk goed voelt kan een ander over denken dat het slecht is.
Neem als voorbeeld dat ik in mijn studietijd ben gestopt met de HBO opleiding. Het voelde niet meer goed om hier mee door te gaan. Ik vond het heel interessant alleen was het voor mij op een verkeerd moment om zoveel energie kwijt te raken aan de studie. Destijds leefde ik meer vanuit mijn hoofd en kende ik het gevoel nog niet zo zoals vandaag de dag. Wikken en wegen is wat ik deed want hoe moest ik het mijn ouders vertellen. Geen studie, wat dan wel? Gelukkig werd het door mijn omgeving goed opgepakt en niet als ‘slecht’ beschouwd.
Terugkijkend is er een tijd geweest dat ik het jammer vond omdat ik de opleiding nodig had voor het werk wat ik toen graag had willen doen. Nu ben ik een HBO opleiding aan het volgen. Het is het alsnog op mijn pad gekomen.
Heb ik dan gefaald? Dat ligt er maar net aan hoe je daar naar kijkt.
Hoe mooi is het om er naar te kijken dat er iets niet ging zoals jij wilde of had gehoopt. De wet van ons bewustzijn werkt altijd zoals jij het (onbewust) hebt bedacht. Vermoedelijk is er een stapje over geslagen of was er de innerlijke overtuiging dat jij de vervulling van de wens niet verdient of je het gevoel hebt dat jij een goede afloop niet zou verdienen.
Zie het voor je als je met de computer aan het werk bent en er gaat iets mis. Het zou gek zijn wanneer je de computer hiervan de schuld geeft. Het heeft er dan aan gelegen dat jij zelf iets niet goed hebt gedaan. Niet volgens de regels van hoe een computer in die omstandigheid werkt.
In dat geval weet jij dat je nog wat hebt te leren en het een volgende keer anders moet doen om de computer wel te laten doen wat jij wilt dat hij doet. Wanneer iets een eerste niet lukt, doe het dan nog een keer. Het liefst zonder dat jij jezelf veroordeeld. (h)Erken wat je de tweede keer anders moet doen, dat je het op een andere manier aanpakt dan de je het de eerste keer hebt gedaan.
Is de lat te hoog gelegd, dan is de kans groot dat het nog niet lukt. Belangrijk hierin is dat je de lat precies goed legt voor jezelf dat je uitgedaagd blijft tot leren. Leer de lat elke keer mondjes maat hoger te leggen zodat je kan groeien en de stap behapbaar blijft. Groeien mag leuk zijn!
Ga eens terug naar de tijd van vroeger toen je leerde fietsen. Je werd vast aangemoedigd door je ouders. Bij elke vooruitgang werd een blijk van waardering en goedkeuring gegeven. Als je aan de herinnering denkt hoor je de woorden die tegen je werden gezegd of zie je het beeld voor je hoe dat toen ging.
“Ja, ja ! Het gaat hartstikke goed! Ga zo door.” Dan begin je als kind te stralen en je doet stiekem zelfs nog meer je best. Misschien herken je het als je zelf kinderen hebt. Dat je het normaal vind om ze aan te moedigen omdat jij ze ‘dat nieuws’ gunt.
Moedig jij jezelf dan ook aan als je iets nieuws aan het leren bent?
Laat jij jezelf stralen omdat je met stapjes vooruit gaat. Wanneer je blijft oefenen kan je het nieuwe wat je wilt leren je eigen maken. Fietsen was ooit ook nieuw. Nu stap je op de fiets en je fietst weg, er hoeft niet meer over nagedacht te worden.
Wanneer je wat nieuws wilt leren verdeel het dan in stappen. Het is toch vrij normaal om alle treden van de trap te gebruiken om bovenaan te komen? Zie het ook zo met een groter doel wat je graag wilt bereiken. Breek ze af in kleinere, zoals de treden van de trap dat je elke keer een stap kan zetten, zo klein als het kan.
Stap voor stap.
Welke stap ga jij vandaag zetten?
